راد خودحفار:
در صورت ریزشی بودن خاک گود با توجه به عدم امکان اجرای نیلینگ و یا اجرای انکر می توان از راد خودحفار برای پایدارسازی با مقاومتهای مختلف استفاده نمود.
خاکهای درشتدانه دارای چسبندگی کم و غالبا متشکل از شن یا ماسه و لای و یا ترکیبی از این انواع خاک به عنوان خاکهای ریزشی در گودبرداری معروف بوده و علاوه بر خطرات خاص در اجرا و سختیهای خاص طراحی سیستم پایدارسازی گود به روش نیلینگ و یا سایر روشهای متداول در زمان اجرای نیلینگ و یا انکر در این خاکها همواره مشکل ریزش گمانه زمانه بیرون کشیدن راد حفاری و قبل از جایگذاری نیل وجود دارد
در این خاکها تنها راه اجرای نیلینگ استفاده از رادهای خودحفار با سرمته های مخوص میباشد که به صورت همزمان به عنوان راد حفاری و میلگرد دارای مقاومت کششی استفاده میگردد
این رادها در سایزهای مختلف با توجه به طرح نیلینگ موجود می باشند
رادهای خودحفار توخالی بوده و جهت تزریق با ایجاد شیارهایی روی راد عملیات تزریق از داخل راد انجام می شود
از مزایای راد خودحفار امکان اجرای نیلینگ در خاکهای ریزشی با سرعت بسیار بالا تر از اجرای نیلینگ با میلگرد بوده و از معایب این مصالح عدم امکان کشش اولیه به علت عدم امکان ایجاد فضای خالی ( بخش غیر باند ) در طول راد خود حفار میباشد
توضیح اینکه در میلگرد معمولی بخش آزاد توسط قراردادن میلگرد در لوله پلیکا و پکینگ دو سر لوله جهت جلوگیری از ورود دوغاب در زمان جایگذاری میلگرد تامین میگردد لیکن در اجرای نیلینگ با توسط راد خودحفار با توجه به اینکه جایگذاری پس از حفاری وجود نداشته و در واقع همان راد حفاری به صورت مته بوده و در خاک میماند امکان لوله گذاری و ایجاد فضای آزاد جهت پیش کشیدگی و کنترل نشستهای زیاد در عمق های بالای گود و یا خاکهای دارای مقاومت و خصوصا مدول الاستیسیته کم وجود نخواهد داشت
در واقع این روش کمک بزرگی در اجرای نیلینگ در خاکهای ریزشی نموده و بدون استفاده از این ابزار در واقع اجرای نیلینگ به عنوان یک روش اصلی پایدارسازی گود در این نوع خاکها ممکن نخواهد بود